Vitus vertrekt binnenkort op boarding school en dat moet gevierd worden. We hebben een quiz getsjoept van de Antwerpenaren en spelen die tegen mekaar met Maxime als Quizmaster en Franky als vertaler engels voor Ben en Vitus.

Tijdens de fotoronde ontstaat er een discussie. Is er een verschil tussen een Hermelijn en een Marter? Volgens de Biotechers wel. Je zou het kunnen zien aan de tanden. Hoe je dat ziet op een foto van het beest met zijn mond toe blijft mij nog steeds een vraag maar kom.

We komen te weten dat ik het verschil niet zie tussen My Chemical Romance en Twilight. Ik maak mij er echter niet druk in; De rest ziet het verschil niet tussen Pink Floyd en Coldplay (albumcover van “the dark side of the moon)…

Met een trotse derde plaats (3de van 3) vertrekken we naar het stad om eentje te gaan drinken. Om 2 uur ‘s nachts krijg ik zin in een pita. Spijtig genoeg is dat hier moeilijk te vinden, maar het alternatief kan mij ook wel smaken: Kip met bananefrieten.

Met een volle maag vertrekken we naar de Kibu, een dancing in het hartje van Kigoma. Zalige muziek en zalig kunnen dansen. Terwijl ik aan het dansen ben komen er drie kleine meisjes meedansen. Locals van rond de 16 jaar. Ik sta er wat mee te dansen wanneer er plots een vettigen gast van middelbare leeftijd naast mij komt staan. – “You like Tanzanian girls?” Ik leg hem uit dat er thuis iemand op mij zit te wachten. Hij knikt en loopt weg. Ik dans verder.

Even later komt hij terug. Hij babbelt wat met de meisjes en begint dan tegen mij. – *wijzend op de meiskes* “good Tanzanian girls! You wanna buy them, you come to me!” Ik trek mijn wenkbrauw op en zeg met mijn vuilste blik (en ik kan er vuile trekken!) “No thank you”.

Ik heb een zeer open mind en kan gerust wat aanvaarden van andere culturen, maar 16 jarige meiskes zitten verkopen in een dancing valt echt niet goed te praten. + Think about it: Vraag en aanbod. Hij gaat hier geen 16-jarige meisjes proberen verkopen aan blanken moest er geen vraag voor zijn. Dat vind ik nog het vooste van al.

Tijdens de terugweg begint het opeens keihard te regenen. Op 5 minuten is iedereen van kop tot teen kletsnat. Wanneer we terug zijn in de lodge vinden we er niets beters op dan kleren uitdoen, geld te drogen hangen en een zwemke gaan doen in de storm. De regen is ijskoud maar het water van het meer is nog steeds lekker warm waardoor het echt zalig zwemmen is.

Om 5 uur gaan slapen met de storm die ons een slaapliedje zingt. Af en toe hoor je een flard van het ochtendgebed. De Imam probeert boven de storm uit te schreeuwen maar blijkbaar heeft God vandaag andere plannen.