Vol goede moed rolt merlijn uit zijn bed. Klaar om de nieuwe dag te bespringen. Eerst: boterham met pindakaas en oplos-chocomelk, Mmmm!

Terwijl ik aan het eten ben begint het te stortregenen. Bijna een Belgische zomer! De oprit van de Aqua Lodge begint te overstromen en ik kan het natuurlijk niet laten om enkele foto’s te trekken.

Een stortbui zoals dit is hier dagelijkse kost. De mensen doen gewoon verder met hun was, hun plas, en het dweilen van de koer…

We krijgen een lift naar het Newman waardoor we er redelijk droog toekomen. We doen de deur open, doen het licht aan, kijken naar elkaar en zuchten. Geen electriciteit. Aangezien er electriciteit was in aqua lodge zal het gewoon ergens een gesprongen zekering zijn. In Afrika is dat een ferm probleem aangezien er niemand enig idee heeft hoe de electriciteitskabels lopen. Jeroen en ik maken ons klaar voor een avonturierstocht naar de bron van de electriciteit.

We beginnen de kabels te volgen en komen uitendelijk uit in Mandeleo. Daar hebben de helft van de gebouwen wel electriciteit. We komen dus dichter bij de bron! We blijven de kabels volgen tot we aan de meterkast komen. De meter loopt, maar ergens tussenin gaat de kabel een gebouw door waar we niet in kunnen. Veel kans dat daar de gesprongen zekering zit. We gaan bij Brother Stan om te vragen of er ergens nog een zekeringskast zit. Hij vertelt ons dat het komt doordat de electriciteit in 2 fasen binnenkomt en 1 fase kapot is door de regen.

Door mijn biotechnische achtergrond heb ik geen flauw idee waar hij over spreekt. Gelukkig hebben we Jeroen, een rasechte electriciën van opleiding. Hij legt mij kort uit wat fasen zijn en hoe die shizzle werkt. Hij legt mij ook uit dat hier maar 1 fase kan liggen aangezien er maar 2 kabels binnenkomen. We vragen nog eens aan Brother Stan of er niet nog ergens een zekeringkast staat. Hij is deze maal aan het praten met een lokale broeder, dus vragen we het in het engels. De broeder onderbreekt Stan en zegt dat er nog een zekeringskast is in het lokaal waar we niet binnen kunnen. Er is echter een andere broeder weg met de sleutels, waardoor we even moeten wachten.

Het “even wachten” is een uur geworden. Na een uur is de andere broeder het zo beu dat hij een hamer neemt en met 2 goed gemikte tikjes springt het hangslot los. Leren inbreken door een Afrikaan. Zoveel potentieel voor een mop over etnische stereotypen en criminaliteit… Eenmaal binnen klikken we de zekering terug aan en klaar is kees.

De rest van de ochtend word gevuld met tevergeefs Windows 7 proberen te installeren op een Dell Vostro. Het internet geeft veel oplossingen maar geen enkele werkt. We hebben het probleem dat de windows installer niet kan werken met de SATA controller voor de harde schijf. Drivers die we online vinden helpen niet.

‘s middags gaan we geld gaan wisselen om ons uitstapje naar Katavi te betalen. Ze nemen daar enkel dollars aan. Daarna een middagetentje in de UN om met volle moed terug aan de laptop te beginnen.

Ten einde raad probeer ik met de harde schijf in een andere laptop te steken en er zo windows op te zetten. Windows installeren op de harde schijf lukt. Als ik de harde schijf terug in de juiste laptop steekt crasht windows echter. Windows recovery modus start op en zoekt naar fouten. Hij vind er enkele en probeert ze te repareren… 10 minuten later zegt hij “startup repair cannot repair this problem”… Ik geef het op voor vandaag, we proberen het volgende week wel eens met Windows 8 of xp ofzo…

Morgen vertekken we op safari naar Katavi. Een park op een halve dag rijden van hier. We gaan 3 dagen weg zijn, het perfecte moment om enkele programma’s te laten downloaden. We laten allebei onze computer achter in het lokaal zodat ze op hun gemak kunnen downloaden. Volgens mij moeten we niet bang zijn dat iemand ze zou stelen. Hier geraakt niemand binnen: