Om 2 uur ‘s nachts word ik wakker door het trillen van mijn gsm. Lies belt mij om mij gelukkige verjaardag te wensen. Ze is de eerste, proficiat!
6 uurtjes slaap later rol ik uit mijn bed en begin ik te ontbijten: Boterhammen met choco, watermeloen en chocomelk.
Wanneer we toekomen in het Newman zie ik dat mijn laptop braafjes alle programmatje’s heeft gedownload. Met een gemiddelde snelheid van 15kb/s!(dit is traaaaaag) De laptop die de windows updates moest downloaden heeft zich echter afgemeld voor een tot heden onbekende reden. Terwijl Jeroen in de windows logs duikt om de reden achter de logout te achterhalen, begin ik de programma’s en de updates te installeren. Ik maak een cron job om vannacht nog een serie nuttige programma’s te downloaden en Jeroen steekt de windows update downloader nog eens in gang. Terwijl we bezig zijn komt Edison binnen met de vraag of we nog een kabel kunnen trekken naar het kantoor van Ruth en Happy. Er lopen eigenlijk 2 kabels naar dat kantoor maar er is één afgeknipt net voor die het kantoor binnengaat (voor tot heden onbekende redenen).
We hebben geen kabels die lang genoeg zijn, dus doen we den brolcontainer nog eens open. Terwijl we achter kabels zoeken vinden we drie gigantische wifi-antene-schotels. Ik vermoed dat het stralers zijn om een wifi backbone te maken, maar ik ben het niet zeker. Als iemand hier meer over weet, laat maar horen!
Jeroen merkt opeens dat de container naast de onze ook open is. We kunnen het niet laten om er eens een kijkje in te nemen. We verwachten om een container vol niet-IT materiaal te vinden, aangezien Edison expliciet heeft gezegd dat geen enkele andere container nog IT/electronisch/electrisch materiaal bevat. Tot onze grote verbazing staat de container staat vol met printers, scanners en grote fotokopiemachines. Nader onderzoek wijst uit dat ze wel degelijk op electriciteit werken en niet op stoom of een andere niet electrische energiebron.
We kunnen het niet laten om een 3de container open te trekken om de inhoud te bestuderen. Een walm van vochtige hond komt ons tegemoed wanneer we de deur opentrekken. De container blijkt vol te liggen met vochtige kleren… Ligt daar al jaren te verkommeren. Mijn gedachten gaan naar de brave zieltjes die een container kleren hebben verzonden naar den Afrique vol vertrouwen dat ze zouden gebruikt worden om “de naakten de kleden” of een ander werk van barmhartigheid.
Pittig detail: Aan de ingang een zak met boekjes over een of andere heilige en “de weg naar god”.
Van wat we horen is dit nog het tipje van de ijsberg: Containers vol met naaimachines, printpapier, schoolschriften, stylo’s, boeken. Gedoneerde muskietennetten, matrassen, schoenen die verkocht worden 2 weken nadat de westerlingen weg zijn. Een fantastisch project opzetten is hier kinderspel, maar de echte uitdaging ligt ver na de start: zorg ervoor dat het project verdergezet word nadat jij weg bent.
