Het plan is: Een voormiddagje vrij pakken om mijn was te doen. Daar zit de fout: TIA, je maakt beter geen plannen. Om 9 uur belt Jens ons met de vraag of we over 10 minuten klaar kunnen staan om naar Newman college te gaan. Het Newman college is een school in een dorpje buiten Kigoma. We zouden daar ook eens naar de ICT infrastructuur moeten kijken. Ze zijn ook aan het denken om daar internet aan te sluiten.

10 minuten later staan we klaar. 40 minuten later is onze lift daar. We maken enkele omtoeren langs een hospitaal en het stadhuis tot we met 9 in een busje van 8 zitten. Volgens Afrikaanse normen hebben we dus veel plaats. Even rijden later komen we toe in “Paradise”. Een gigantisch park met in het midden enkele gebouwen van het Newman college. Na een rondleiding langs alle andere lokalen komen we toe in het computerlokaal.

Er werkt één computer. Een pentium 3 met 512 MB ram en een half kapotte versie van winxp. Voor ze hem kunnen aansteken moeten ze wel even enkele draden in de gaten van het stopcontact steken (bij gebrek aan stekker). De andere computers zijn even oud en allemaal kapot. De computers in de brolcontainer op het Newman institute zijn nieuwer, sneller, beter en worden niet gebruikt. Ik vertel er over tegen Louis (directeur Newman College) en zeg hem dat hij contact moet opnemen met Katrien en Edison. Zij gaan ons immers toestemming moeten geven om die computers te verplaatsen van den brolcontainer naar het Newman college.

Wanneer we vragen of ze nog ICT materiaal hebben liggen nemen ze ons mee naar de bibliotheek. De achterste rekken van de bibliotheek word gebruikt als brolplaats. Oude typmachines, hopeloos verouderd ICT materiaal en een 10/100 switch (redelijk deftig). Wijzend naar de switch vraag ik “Does this work?”. Een schouderophaal later sta ik terug in het computerlokaal om het ding te testen. Ja, het werkt wel degelijk. Dit kan zeer goed van pas komen als we hier internet moeten installeren!

In de bibliotheek vinden we ook enkele Nederlandse en Franse boeken over linux, word, MS-dos en windows 3. Achtergelaten door studenten die hier enkele jaren geleden zijn geweest. Aan de restanten van kabels te zien moet er toen een volledig intern netwerk opgezet zijn met fileserver en al. Het zoveelste vergeten ontwikkelingsproject…

De plaatselijke broeders nodigen ons uit om middageten te eten in hun community. Terwijl we wachten op het eten doen we nog eens een toer over het domein. We bewonderen de fantastische natuur en doen een zoektocht naar de bron van de vergeten netwerkkabel. Onze zoektocht eindigt bij wat we kunnen omschrijven als “Power Over Ethernet: Africa Edition”. 2 draadjes van een netwerkkabel verbinden een schakelaar met een TL-lamp.

Na het eten brengen de broeders ons terug naar Aqua Lodge. Na even op adem te komen vertrekken we naar het Newman Institute om Ruth haar laptop terug te geven. We zetten enkele downloads in gang en vertrekken naar Katrien haar huis. Haar buurvrouw heeft computerproblemen. We krijgen 2 computers voorgeschoteld:

– Een oud Dell laptopke met winxp waarvan de ventilator probeert op te stijgen en de cd-drive niet werkt.

– Een iets minder oud Toshiba laptopke waarvan de usb-wifi-stick niet meer werkt.

Mbv een tandenborstel, mijn longen en een druppelke olie draait de ventilator weer zo vlot als de dag dat een chinees hem voor minimumloon in de laptop heeft gemonteert.

De usb-wifi-stick lijkt gewoon kapot te zijn, maar we willen hem op een ander netwerk onderzoeken om zeker te zijn. Op zich is dat geen probleem want de laptop heeft een onboard draadloze netwerkkaart. De aan-uit knop van de netwerkkaart is echter kapot gegaan waardoor ze niet meer werkt. We doen de Toshiba laptop open. Dit is moeilijker dan verwacht doordat Toshiba geen service-manuals vrijgeeft (uitleg over hoe je de laptop moet opendoen).

We besluiten om de Toshiba mee te nemen naar aqua-lodge aangezien het al 19 uur is en we honger krijgen. Ik kruip vroeg in mijn bedje met het idee om morgenvoormiddag een half dagje vrij te nemen om mijn was te doen.